تقـدیم بـه او که در سنیـن جـوانی آنقـدر بـه عبـادت و نمـاز می ایستـاد که از شـدت

خستـگی پاهایـش ورم می کرد و هنگامی که در سجاده ی عبـادت می ایستـاد،

بـرای اهـل آسمـان می درخشیـد همانگونه که ستـارگان بـرای زمـینیـان می درخشنـد.

«تقـدیم بـه پـاره ی تن پیـامبـر(ص) حضـرت زهـرای مـرضـیـه(س)»

فکری برای وضع بد این گدا کنید

باشد قبول من بدم اما دعا کنید

هر کار می‌کنم دلم احیا نمی‌شود

قرآن به نیت من بیچاره وا کنید

بی‌ دردی‌ است دردِ من در به در شده

بر درد عشق جان مرا مبتلا کنید

برگشته‌ ام به سوی شما ایها العزیز

در خیمه‌ گاه خویش مرا نیز جا کنید

بی التفاتِ دوست تقلا چه فایده؟

قدری به دست و پا زدنم اعتنا کنید

در پشت خانه‌ تو نشستن مرا بس است

اصلاً که گفته حاجت من را روا کنید؟!

ای منجی دل‌های خزان دیده کجایی

کی می‌رسد آن جمعه موعود بیایی

ای نبض زمان ذکر دعای فرج تو

مافوق مکان در نظر اهل ولایی

کنزُ الفقرایی و همانند نداری

تو رحمت موصوله احسان خدایی

عیب از دل ما نیست گرفتار تو هستیم

عیب است کریمان که برانند گدایی

ای زائر تنهای سحرهای مدینه

دلسوخته از روضه اُم النجبایی

باید که تقاص دم مظلوم بگیری

چون منتقم خون امام الشهدایی

یک جمعه بیایی همه باشیم کنارت

گر میل کنی یا که اراده بنمایی

آقا قسم به جان شما خوب می‌شوم

باور کن آخرش به خدا خوب می‌شوم

حتی اگر گناه خلایق کشم به دوش

با یک نگاه لطف شما خوب می‌شوم

این روزها ز دست دل خویش شاکیم

قدری تحملم بنما خوب می‌شوم

من ننگ و عار حضرتتان تا به کِی شوم

کِی از دعای اهل بکا خوب می‌شوم

جمعی کبوتر حرم فاطمی شدند

من هم شبیه آن شهدا خوب می‌شوم

گر چه دلم ز دوری تان پر جراحت است

در چشمه سار ذکر و دعا خوب می‌شوم

من بدترین غلام حقیر ولایتم

ای بهترین امام، بیا، خوب می‌شوم

با این همه بدی به ظهور شما قسم

با یک نسیم کرب و بلا خوب می‌شوم

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی

چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی؟!

به کسی جمال خود را ننموده یی و بینم

همه جا به هر زبانی، بود از تو گفت و گویی!

به ره تو بس که نالم، ز غم تو بس که مویم

شده ام ز ناله، نالی، شده ام ز مویه، مویی

همه خوشدل این که مطرب بزند به تار، چنگی

من از آن خوشم که چنگی بزنم به تار مویی!

همه موسم تفرّج، به چمن روند و صحرا

تو قدم به چشم من نه، بنشین کنار جویی!

شکست اگر دل من، به فدای چشم مستت

سر خُمّ می سلامت شکند اگر سبویی

نشود این که از ترحم دمی ای سجاب رحمت

من خشک لب هم آخر ز تو تر کنم گلویی؟...

نظری به سوی (رضوانی) دردمند مسکین

که به جز درت، امیدش نبود به هیچ جایی

دلم قرار نمی گیرد از فغان بی تو

سپند وار زکف داده ام عنان بی تو

ز تلخ کامی دوران نشد دلم فارغ

زجام عشق لبی تر نکرد جان بی تو

چون آسمان مه آلوده ام زتنگ دلی

پراست سینه ام از انده گران بی تو

نسیم صبح نمی آورد ترانه شوق

ســــر بهــار ندارند بلبـلان بی تو

لب از حکایت شبهای تار می بندم

اگر امان دهدم چشم خونفشان بی تو

چو شمع کشته ندارم شراره ای به زبان

نمی زندسخنم آتشی به جان بی تو

ز بی دلی و خموشی چو نقش تصویرم

نمی گشایدم از بی خودی زبان بی تو

عقیق سرد به زیر زبان تشنه نهم

چو یادم آید از آن شکرین دهان بی تو

گزارش غم دل را مگر کنم چو امین

جدا ز خلق به محراب جمکران بی تو

آقـا سـلام باز منم خـاک پایتـان

مـن آنکه سالهاست دلـش هست جایتـان

آقـا دوبـاره پشـت به مـن کرده قـلبتان

دیگر نمیدهد بـه دلـم روی خوش نشـان

آقـا دـلم گرفته چـرا دیـر کرده اید؟

مُـردم در انتظار شب جمعـه هایتـان

هـر جمعـه انتظار ، دعـا ، ندبـه ، جانمـاز

هـر شب دو چشـم خـیس و دلـی در هوایتـان

مـن جمعـه ها عجیب دلـم شـور می زند

ای کاش رنـج و غصـه نیایـد سراغتـان

یـا لااقل خدا کند از لحظه های تـلخ

باشد نصیب مـن همـه درد و بلایتـان

آقـا زمان بدرقه تـان هیچکـس نبـود؟

آبی نریخت مادرتـان پشت پایتـان؟

دیگر غریبگی نکن و زودتـر بیـا

آری، هنوز مانـده دو چشمم به راهتـان

باشـد صبور می شوم امـا تـو لااقل

دستی بـرای مـن بـده از دورها تکان

حرفی نمانده بین شما و مـن و خدا

جز اینکه باز میکنم امشب دعایتـان

امضا، دو چشم خـیس و دلـی در هوایتـان

دیوانـه ای که لک زده قلبش برایتـان

مـا چقـدر بیکاریم آقـاجـان

چقـدر بی بنـد و باریم آقـاجـان

شـب ها صبـح، صبـح ها شـب می شونـد

مـا چقـدر بی خیـالیم آقـاجـان

هر دم سخـن از عشـق تـو گوییم، امــا

یک قـدم سـوی تـو نمی آییم، آقـا

می گوییم این جمعـه به فکرت هستیـم

جمعـه که شـد بیـرون شهــر، در شــادمانی هستیـم

هــر لحظـه به فکر و تماشـای مـا هستـی، آقـا جـان

هــر لحظـه دورتــر از تــو هستیـم، آقـاجـان

خداکنـد این جمعـه غافـل نباشیـم

شـرمنده مــادرت زهـــرا(س) نباشیـم

الهم عجل لولیک الفرج...

خدا کند که مرا با خدا کنی آقا !              ز قید و بند معاصی رها کنی آقا !

    دعای ما به در بسته می خورد ، ای کاش !             خودت برای ظهورت دعا کنی آقا!