تقـدیم بـه او که در سنیـن جـوانی آنقـدر بـه عبـادت و نمـاز می ایستـاد که از شـدت

خستـگی پاهایـش ورم می کرد و هنگامی که در سجاده ی عبـادت می ایستـاد،

بـرای اهـل آسمـان می درخشیـد همانگونه که ستـارگان بـرای زمـینیـان می درخشنـد.

«تقـدیم بـه پـاره ی تن پیـامبـر(ص) حضـرت زهـرای مـرضـیـه(س)»